αποκουκουλίζω

(Μ ἀποκουκουλίζω)

εκκλ. τελώ την τελετή του αποκουκουλισμού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < από* + κουκούλι «κάλυμμα του κεφαλιού, κυρίως των μοναχών και των ασκητών»].